Page 8 - My FlipBook

rra/ e &cna

Ku s’ka më njerëz të tjerë
Zogj shtegtarë, zogj shtegtarë
Shqiptarë, mërgimtarë
Me nëna, baballarë
Nga malli zemër vrarë
Festonin e këndonin
Këndonin duke qarë.

-3-
Zogj shtegtarë, zogj shtegtarë
Të përjetshmit mërgimtarë
Erdhën, siç vinin më parë
Në dimrin me borë
Kërkonin zogjt’e gjorë
Vend prehje të paktën një natë
Pas udhëtimit të gjatë
Dhe rrinë të lodhur, të mpirë
Përmbi dëborën e ngrirë
Por zemrën e kanë të ngrohur
Se janë te vendi i njohur
Te vendi, ku të gjithë kanë lerë
Nga ikin e kthehen përherë
Të bardhët zogj shtegtarë
Fatlum e fatzinj mërgimtarë

7